باشه آهنگر: خلأ نویسندههایی مانند استاد محمودزاده در کشور احساس میشود
تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۷۲۰۵۵
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، رونمایی از کتاب «جنگ بدون صلح» به قلم نصرتالله محمودزاده با حضور نویسنده کتاب، محمدعلی باشه آهنگر از کارگردانان کشورمان، مهدی محمدخانی مدیر انتشارات روایت فتح و جمعی از نویسندگان کتاب دفاع مقدس مانند گلعلی بابایی و جواد کلاته عربی با اجرای میثم رشیدی در خانه کتاب و ادبیات ایران برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محمدخانی این کتاب را ثمره زحمات چندساله استاد محمودزاده عنوان کرد و گفت: روایت فتح، امروز پرچمدار روایتگری خود و شهداست و بعد از گذشت ۲۶ سال همچنان محکمتر از قبل این پرچمداری را دنبال میکند که این از دعای خیر شهدا و خانواده آنان است.
کتابهایی که تبدیل به فیلم میشوند!
باشه آهنگر کارگردان سینمایی سرو زیرآب در بخش دیگر برنامه قلم استاد محمودزاده را فراتر از نویسندگان دیگر عنوان کرد و اظهار داشت: وقتی کتابهای استاد محمودزاده را میخوانم خود را در آن فضا حس میکنم که با توصیفات عینی و دقیق، فضای داستان را برای خواننده ملموس میکنند. مانند کتاب مسیح کردستان که سالها زحمت نوشتن آن را به عهده داشتند و تبدیل به فیلمنامه خوبی در سینمای ایران شد.
وی افزود: متأسفانه خلا چنین نویسندههایی در کشور ما وجود دارد و دلیل آن تحقیق و پژوهش فنی برای چنین مباحث حرفهای است. همچنین خود نویسنده چنان روایت را باید پیش ببرد که بسیاری از خلاهایی که الان در این فیلمها بسیار شده است، پر شود.
کتابی که به دست شهید سیدعباس موسوی نرسید
محمودزاده در بخش دیگر نشست مقدماتی از کتاب را خواند: در سال ۱۳۶۹، در جریان ملاقات با سیدعباس موسوی، رهبـر وقـت حزب الله لبنان، پیشنهاد شد داستانی با موضـوع یکی از عملیاتهای حزب الله با اسرائیل بنویسم. در تحقیق مقدماتی به این نتیجه رسیدم که این موضوع را فراتر از مقطعی از تاریخ جنگ اعراب و اسرائیل دنبال کنم؛ چیزی که در این ۷۵ سال نه جنگ بود، نه صلح. هراز چند گاهی جنگی، درگیری کوتاهی یا ترورهایی از جانب اسرائیل صورت میگیرد و این قصه، ناتمام رها میشود، از جمله جنگ حماس و اسرائیل در اکتبر ۲۰۲۳ که طی آن هزاران نفر کشته شدند.
وی افزود: پس از تحقیق حول محور این موضوع در کتب چند نویسنده اسرائیلی، به اهداف و افکار ژنرالهای اسرائیلی مسلطتر شدم و در بازدیدهای مکررم از مناطق مختلف جنوب لبنان، به خصوص محورهای عملیاتی خط تماس اسرائیل به نتیجه قابل قبولی رسیدم. از میان آن همه درگیری بیـن حزب الله و ارتش اسرائیل، عملیات «قانون و نظم عملیاتی» را انتخاب کردم. با وجود پیروزی ارتش اسرائیل در این عملیات برق آسا، وزارت دفاع اسرائیل در برابر نبرد تحسین برانگیز نیروهای مقاومت حزب الله، به انعکاس آن در رسانههای بینالمللی تمایلی نداشت و این ماجرا در بایکوت خبری قرار گرفت.
نویسنده کتاب جنگ بدون صلح عنوان کرد: اگر چه دهکده کوچک «میدون» در آخرین نقطه منطقـه بـقـاع غربی در کنترل کامل ارتش اسرائیل بود و احتمال به اسارت درآمدنم وجود داشت، اما موفـق شـدم مخفیانه وارد این منطقه و دهکده ویـران شـوم و فضای عملیات را در اوضاع سخت امنیتی از نزدیک بررسی کنم. لازم میدانم از عزیزانی که در این امر به بنده کمک کردند، ولی از ذکر نام آنها معذورم، تشکر و قدردانی کنم. ماجرا از آنجا شروع شد که در صبحگاه ۲۶ آوریل ۱۹۸۸ نیروهای مقاومت حزب الله با نفوذ به منطقه «هارداو» واقع در جنوب لبنان، طی حملههای غافلگیرانه به یگانی از ارتش اسرائیل ضربه سختی وارد کردند.
محمودزاده ادامه داد: در این عملیات، چند نظامی، از جمله سرهنگ «شیموئل آدیو»، فرمانده گردانی از تیپ پیاده نظام گیواتی، همان تیپ «هیل» یا «هایلند» کهنه کار که تیپ پیاده اسرائیل به حساب میآید، کشته شدند. این عملیات تأثیر زیادی بر روحیه نظامیان اسرائیل گذاشت. در نتیجه، تنها بر اساس یک عملیات بایکوت شده در بقاع غربی لبنان ۶ روز بعد، عملیات «قانون و نظم عملیاتی» به فرماندهی ژنرال یوسی پیلد ، فرمانده ارتش شمالی اسرائیل، برنامه ریزی شد و در ۲ می ۱۹۸۸ با هدف تصرف دهکده میدون در بقاع غربی لبنان انجام گرفت.
وی در پایان اظهار کرد: خیلی دوست داشتم پیش از چاپ این کتاب، شهید سیدعباس موسوی آن را بخواند، اما درست در همان روزها بود که اسرائیلیها برای ترور او وارد عمل شده بودند.
در بخشی از این کتاب آمده است:
گفت: کمتر جنگ اعتقادی پیدا میشود که با صلح پایدار پایان یابد. هرچه آتش این نوع جنگها شعلهورتر میشود، کینۀ اعتقادات عمیقتر خواهند شد. یهود بنا ندارد با هیچ آئینی کنار بیاید. یکی از سیبهای درشت و قرمز را برداشت و ۴ قاچ کرد و بدون اینکه پوست بکند، گاز زد: وقتی یهودیها در جریان هولوکاست شکست را پذیرفتند که جربزۀ جنگیدن با نازیها را نداشتند، یعنی جایی جز اردوگاه مرگ برایشان پیشبینی نشده بود. اما امروز خیلی راحت تا قلب بیروت پیشروی میکنند. این اسرائیل نیست که راحت پیشروی میکند، بلکه عربها خیلی راحت عقبنشینی میکنند.
میدانی اینجا کجاست؟
علی سرش را پایین انداخت و آرام پاسخ داد: بله میدانم، اینجا منزل شهید خلیل ماضی است.
لازم نیست ابوخلیل را به رُخم بکشی. نیایش در خانۀ کسانی که بنای مقاومت در باورشان شکل گرفته، لطف دیگری دارد.
علی احساس کرد پاهایش سست شده است. چهار زانو کف سنگر نشست و به فکر فرو رفت. شیخمحمد با آن که بیشتر وقتش در مدارس دینی سُحمُر میگذشت، ارتباط نزدیکی با افراد مقاومت اسلامی برقرار کرده بود. به همین دلیل از جایگاه مقدسی در میان چریکهای مقاومت اسلامی برخوردار بود.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: روایت فتح گلعلی بابایی جواد کلاته عربی محمدعلی باشه آهنگر ارتش اسرائیل حزب الله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۷۲۰۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جلائیپور، استاد دانشگاه: برای عملیات «وعدهٔ صادق» به قدر کافی پیوستهای دیپلماتیک و مربوط به سیاست داخلی و اقتصاد تمهید و عملیاتی نشده/ به جای انسجام داخلی و افزایش همبستگی ملی و رضایت عمومی شهروندان، شاهد تجدید طرح گشت ارشاد بودهایم
به گزارش جماران؛ حمیدرضا جلائیپور استاد دانشگاه در یادداشتی در روزنامه هم میهن نوشت:
در سیاست پیچیدهٔ ملی و جهانی امروز کم پیش میآید که موضع نیروها در برابر یک پدیده بتواند به عنوان شاقول و مرزگذارِ روشنِ اخلاقی و سیاسی عمل کند. موضع هر نیروی سیاسی در برابر عملکرد اسرائیل آپارتایدی و اشغالگر در شش ماه گذشته از این نمونههای کمیاب است. اسرائیلی که اساسا از ابتدا مبتنی بر اشغال، ترور، ایدئولوژی صهیونیستی، نسلکشی، پاکسازی قومی و استعمار شهرکنشین شکل گرفت و چند دهه مبتنی بر همین ابزارها و متکی به حمایت نواستعماری آمریکا و اروپا و با نقض مستمر و سیستماتیک حقوق و آزادیهای اساسی فلسطینیان و قوانین بینالمللی پیشروی کرد، در شش ماه گذشته کلکسیون بیسابقهای از جنایات جنگی را در برابر دوربین رسانهها و گوشیهای هوشمند در جهان شبکهای مرتکب شد.
برای عموم ایرانیان (حتی ناراضیان شدید) روشنگر است که بخش بزرگی از اپوزیسیون غیرملی نهتنها آشکارا در طرف اسرائیل نسلکش و کودککش ایستادند و در برابر قتل عام ۴۰ هزار فلسطینی (اکثرا کودک یا زن) و انواع جنایت جنگی هولناک و فریب و دروغ مستمر اسرائیل سکوت کردند، بلکه رسانهها و رهبران این اپوزیسیون وابستهٔ مالی و سیاسی نتانیاهو شدهاند. اپوزیسیون وابسته به اسرائیل طرف اشتباه این شاغول مرزگذار ایستاد و از جمله به همین دلیل افول کرد و ضربهای کاری و بلندمدت خورد.
مسالهٔ فلسطین و آرمان فلسطین قبل از انقلاب ۵۷ هم وجود داشت و امروز با مواضع اخیر حماس هم روشنتر شده است که خود اسرائیل (در نظر و عمل) و آمریکا (در عمل، چنانکه در وتوی اخیرش متبلور شد) تنها موانع تشکیل دولت مستقل فلسطینیاند، و نه ایران که به آن رای مثبت داد. با این حال روشن است که اسرائیل میکوشد مثل دو دههٔ گذشته پروژهٔ امنیتیسازی ایران را پیش ببرد، از ایران مترسکی برای کاهش فشار روی خودش و ایجاد ائتلاف با کشورهای منطقه بسازد و در دشنهزنی به ایران در خارج و داخل مرزهایش پیشروی کند. حملهٔ اسرائیل به ساختمان دوم سفارت ایران در سوریه گام جدید اسرائیل آپارتایدی و خطای راهبردی آن بود که باز بخش بزرگی از اپوزیسیون با محکوم نکردنش نشان داد منافع ملی و قوانین بینالمللی برایش اهمیت و اولویتی ندارد.
پاسخ ایران به حملهٔ اسرائیل اشغالگر در عملیات وعدهٔ صادق نیز رخداد بزرگی بود که باز بخش بزرگ از اپوزیسیون نتوانست اهمیتش را دریابد. برجام مهمترین شاهکار دیپلماتیک و مولفهٔ قدرت نرم ایران و وعدهٔ صادق مهمترین شاهکار بازدارندهٔ سخت ایران در دهههای اخیر بوده است. نیرویی که نتواند این واقعیت را ببیند و چنان از روزمرگیهای سیاسی و اختلافهای دیگر ارتفاع بگیرد که اهمیت این دو مولفه در قدرت و منافع ملی ایران را درک کند به ضعف و عدم صلاحیت خودش گواهی میدهد. وعدهٔ صادق نشان داد که سرمایهگذاری همهٔ دولتهای پس از جنگ بر بازدارندگی موشکی و سرمایهگذاری دههٔ اخیر ایران بر پهپادها در دفاع ملی کارساز بوده است. وعدهٔ صادق مصداق روشنی از دفاع مشروع مطابق قوانین بینالمللی، با اهداف نظامی، بدون تلفات انسانی و به قصد پیشگیری از جنگ بود و به خاطر عقلانیت قابل توجهی که در اجرای آن بارز بود به جنگ نیانجامید، بر قدرت ملی افزود و ایران را به نسبت چند ماه پیش در برابر جنگ پرشدت، حملهٔ نظامی و پیشرویهای اسرائیل مصونتر کرد. با این حال، پایدارسازی دستاوردهای صبح صادق نیازمند تقویت دیگر مولفههای قدرت ملی، از جمله دیپلماسی تواناتر، اقتصاد توانمند و افزایش انسجام داخلی و رضایت عمومی شهروندان است.
متاسفانه شواهد نشان میدهد برای عملیات موفق و مدبرانهٔ وعدهٔ صادق به قدر کافی پیوستهای دیپلماتیک و مربوط به سیاست داخلی و اقتصاد تمهید و عملیاتی نشده است. به جای انسجام داخلی و افزایش همبستگی ملی و رضایت عمومی شهروندان، در هفتههای گذشته شاهد احکام قضایی و تجدید طرح گشت ارشاد بودهایم که بر شکافها و نارضایتی میافزاید و ناعادلانه است. متاسفانه همین سوءحکمرانیها زمینهسازی کرده است برای این واقعیت تلخ که دانشجویان ایرانی حتی به نسبت دانشجویان آمریکایی حساسیت و اعتراض کمتری به نسلکشی اسرائیل نشان میدهند. آمریکایی که عملا پشتوانهٔ نسلکشی اسرائیل میشود و در دانشگاههایش معترضان به نسلکشی سرکوب میشوند صلاحیت و مشروعیت اخلاقی پند و اندرز حقوق بشری به کشورهای دیگر ندارد، ولی صداوسیما و حکمرانانی که از سرکوب دانشجویان معترض در ایران حمایت میکنند و با گشت ارشاد و احکام قضایی ناعادلانه بر صورت آزادیها پنجه میکشند هم صلاحیت نقد سرکوب در آمریکا را از دست میدهند و در جامعهٔ ناراضی نسبت به سهمگینترین جنایات جنگی اسرائیل اشغالگر حساسیتزدایی میکنند. با این حال، سوء حکمرانیها نباید قطبنمای اخلاقی شهروندان آگاه و نیروهای سیاسی ملی را از کار بیاندازد و صدای اعتراضشان به نسلکشی و سرکوب و تجاوز اسرائیل کودککش به میلیونها فلسطینی و سفارت ایران را کوتاه کند. در همین بزنگاهها و با همین شاقولهای مرزگذار است که عیار ملی و اخلاقی بودن نیروها سنجیده میشود.